Μελέτη Βιομετρικής Ταξινομίας και Παλαιοοικολογίας των μικρόσωμων αντιλόπων της απολιθωματοφόρου θέσης του ανω Μεικαινίου Νικήτης2 με βάση τους αστραγάλου
Περίληψη
Η διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των σπουδών του τμήματος Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Η εργασία αυτή βασίστηκε σε 67 δείγματα απολιθωμένων αστραγάλων τα οποία προέρχονται από τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στη Νικήτη Χαλκιδικής. Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της βιομετρικής ταξινομίας και της παλαιοικολογίας των μικρόσωμων αντιλοπών της θέσης Νικήτη 2 του Άνω Μειοκαίνου. Η εργασία βασίστηκε σε πολυπαραγοντικές μεθόδους, όπως η Ανάλυση Κύριων Συνιστωσών (PCA) και η Ιεραρχική Ανάλυση (cluster analysis) για την διεξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την Βιομετρική ταξινομία ενώ για τον προσδιορισμό του παλαιοοικολογικού περιβάλλοντος της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν παλαιοοικολογικοί δείκτες βασισμένοι στην σύγχρονη βιβλιογραφία. Από την μελέτη αυτή καταλήξαμε στο ότι οι αστράγαλοι αντιπροσωπεύουν τα είδη Nisidorcas planicornis, Gazella cf. capricornis, Gazella pilgrim και Palaeoreas lindermayeri και ότι το παλαιοοικολογικό περιβάλλον στο οποίο έζησαν αυτά τη είδη ήταν ανοικτό δασώδες.
This degree thesis was part of the studies of the Geology Department of the Aristotle University of Thessaloniki. The study is based on 67 samples of fossilized bovid astragals which came from the excavation at the upper Miocene fossiliferous locality Nikiti-2 of Chalkidiki (N. Greece). The main purpose was the systematic allocation of the astragals to the known small antilopine bovid taxa from the site, according to their biometric characteristics, as well as the reconstruction of their paleoecology. The main statistical tools used for the biometric taxonomy were principal component analysis and cluster analysis. Palaeoecological indices extracted from the recent literature have been used as a proxy of the paleoecological profile of the fossil taxa.
The conclusions from this study were that the four identified biometric groups of astragals match the species identified by skull and dental material, e.g., Nisidorcas planicornis, Gazella cf. capricornis, Gazella pilgrim and Palaeoreas lindermayeri and that the environment they represent was most likely an open forest.
Πλήρες Κείμενο:
PDFΑναφορές
DeGusta D, Vrba E 2003. A method for inferring paleohabitats from the functional morphology of bovid astragali. Journal of Archaeological Science 30 1009–1022
Hammer,O. Harper, D.A, Ryan, P.D. 2001. PAST: Paleontological Statistics Software Package for Education and Data Analysis. Palaeontologica Electronica 4(1):1-9
Kostopoulos D.S in press. Palaeontology of the upper Miocene Vertebrate localities of Nikiti (Chalkidiki Peninsula, Macedonia, Greece). Artiodactyla. Geobios in press.
Kostopoulos D.S., Koufos G.D. 1999. The Bovidae (Mammalia, Artiodactyla) of the “Nikiti-2” [NIK] fauna assemblage (Chalkidiki peninsula, N. Greece). Ann. Paleontol 85,3,193-218.
Koufos G.D. Syrides G.E., Koliadimou K.K., Kostopoulos D.S. 1991. Um mouveau gisement de vertebres avec hominoide dans le Miocene superieur de Macedoine (Greece)
Koufos G.D., Kostopoulos D.S, Vlachon Th. L. in press. Palaeontology of the late Miocene Mammal localitias of Nikiti (Chalkidiki Peninsula, Macedonia, Greece). A synthesio. Geobios in press.
Plummer Τ. W., Bishop L.C., Hertel F 2008. Habitat preference of extant African bovids based on astragalus morphology: operationalizing ecomorphology for palaeoenvironmental reconstruction. Journal of Archaeological Science 35 3016–3027.
Συρίδης Γ.Ε. 1990, Λιθοστρωματογραφική βιοστρωματογραφική και παλαιογεωγραφική μελέτη των Νεογενών – Τεταρτογενών ιζηματογενών σχηματισμών της χερσονήσου Χαλκιδικής. Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιστημονική επετηρίδα του τμήματος Γεωλογίας της Σχολής Θετικών Eπιστημών. Παράρτημα αριθμ. 11
Εισερχόμενη Αναφορά
- Δεν υπάρχουν προς το παρόν εισερχόμενες αναφορές.